Aanvankelijk negeerden de mensen de bizarre getuigenissen op het nieuws. Maar er kwamen er steeds meer en ze kwamen van steeds dichter bij huis. Algauw hoorden we dat het bij ons op straat gebeurde, om de hoek. De televisie ging op zwart, de radio zweeg en het internet viel uit. Telefoons stopten met overgaan. En we konden niet meer naar buiten. Want daar zijn zij. En zij mogen niet gezien worden…

Malorie voedt haar kinderen binnen op. Iets anders is ondenkbaar. Nog nooit zijn ze buiten geweest.
Het huis is stil, de deuren zijn vergrendeld, de gordijnen gesloten. De ramen zijn afgedekt met matrassen, vastgespijkerd in de kozijnen.

De kinderen slapen. Straks zal ze hen wakker maken en hen blinddoeken.
Vandaag zullen ze het huis verlaten. Vandaag zetten ze alles op het spel.