Zelden zijn van een nieuw verkeersvliegtuig zoveel toestellen besteld als van de Boeing 787 Dreamliner. Het tweemotorige toestel werd eind 2010 gecertificeerd waarmee de weg open lag voor serieproductie en voor de levering van de eerste vliegtuigen. Een deel van die toestellen is bestemd voor 'launch customer' All Nippon Airways (ANA) die sinds 26 april 2004 gefaseerd 55 Dreamliners bestelde. Maar niet alleen ANA wachtte met smart op de komst van het nieuwe toestel. Dat doen ook tientallen andere luchtvaartmaatschappijen die gezamenlijk meer dan 860 Dreamliners bestelden. In de aanloop naar die certificatie voerde Boeing een agressief testprogramma uit. De fabrikant moest ook wel, want de eerste vlucht met het prototype op 15 december 2009 vond twee jaar later dan gepland plaats. In de loop van 2010 werden nog vijf andere testvliegtuigen aan de vloot toegevoegd. Met dat zestal werd tijdens het certificatieproces uiteindelijk 3.700 uur gevlogen. Ook op de grond is dan al het nodige statische testwerk verricht: 3.100 uur. In dit boek worden de ontwikkelingen rond de 787 Dreamliner op de voet gevolgd vanaf de aankondiging van de komst van de 7E7 op 29 januari 2003 via de naamsverandering in Dreamliner tot de aflevering van het eerste toestel aan ANA. Talloze foto's brengen het gigantisch complexe productieproces in beeld. Want de onderdelen moeten van over de hele wereld worden aangevoerd naar de twee fabrieken waar Boeing de Dreamliner gaat bouwen. Om dat transport soepel te laten verlopen, liet Boeing zelfs een drietal viermotorige 747-400's ombouwen tot zogeheten Dreamlifter om grote rompdelen van de te kunnen vervoeren. Ook wordt de lezer een uitgebreide blik gegund in de cockpit en de cabinevarianten die zijn ontwikkeld. Daarnaast wordt ingegaan op de nieuwe motoren die voor het toestel zijn ontwikkeld: de Trent 1000 van Rolls-Royce en de GEnx van concurrent General Electric.