Ze heten Sofie, Koen, Eliza, Amin, Cindy en Kurt. Ze wonen in Denderleeuw, Merksplas, Maasmechelen, Houthulst en Deurne. Ze zijn medisch assistent, zelfstandige, drukker, poetsvrouw, kleuterleidster en rekkenvuller. Ze hebben één ding gemeen: ze horen tot wat men gemeenzaam ‘de lagere middenklasse’ noemt, die uitdijende groep waar ondertussen twee miljoen landgenoten deel van uitmaken. Twéé miljoen? In België? Jazeker. Die cijfers zijn al langer bekend en corona verscherpt ze nog. In De achterblijvers gaat Geert Schuermans op zoek naar de realiteit achter die statistieken. Een jaar lang volgt hij vijf gezinnen. Verhalen over sterke mensen die elke dag vechten om niet kopje-onder te gaan, dromen van een mobilhome en het koude zweet voelen uitbreken als hun zoon een schooluitstap aankondigt. Maar ook over een schrijver die uit zijn bubbel van hogeropgeleide tweeverdieners stapt, naar een wereld waar mensen zich al eens racistisch uitlaten, spuwen op ecotaksen en de vakbond maar niks vinden.