In de jaren dertig van de vorige eeuw vluchtten miljoenen mensen uit Duitsland. Omdat ze jood, communist of sociaaldemocraat waren en de naziterreur vreesden. Na de oorlog keren veel overlevenden terug naar de Heimat. Een groot aantal vestigt zich in Oost-Duitsland, vooral Oost-Berlijn. Ook kunstenaars. Zij willen uit overtuiging meehelpen bouwen aan een nieuwe socialistische heilstaat. Onder hen bevinden zich veel Nederlanders. De idealisten gaat over hun idealen, hun strijd, hun vernedering. Portretten van negen kunstenaars die hun idealen in de praktijk willen brengen. Een uitdaging die niet voor iedereen goed afliep. Cees Nooteboom schreef: 'Joris Ivens, Nico Rost, Mart Stam, het waren niet de geringsten die in de soms al bijna vergeten jaren naar het communistische deel van Duitsland trokken. Dit boek bericht over het waarom en het hoe van de fascinatie van negen zeer verschillende kunstenaars, architecten, fotografen, cineasten met het land van Ulbricht, maar ook van Brecht, het zo andere Duitsland aan de andere kant van de Muur, dat nu achter de muur van de geschiedenis voorgoed verdwenen is.' Alexander Münninghof schreef: 'In het Duitsland van mei 1945 is het Stunde Null: alles is kapot of dood. 'Trümmerfrauen' ruimen de ellende op. Marshallhulp komt eraan. In dit land dat weer opgebouwd moest worden hebben ook Nederlanders een belangrijke bijdrage geleverd. Historicus Hans Olink beschrijft op pakkende wijze deze inzet van leden van onze artistieke en intellectuele elite, die aan de oostelijke kant van de scheidslijn terecht kwamen. Een even onbekend als fascinerend verhaal, met groot gevoel voor detail en historische relevantie neergezet.'