De moord op de kunst: het klinkt als de titel van een thriller. En dat is de geschiedenis van de kunstfilosofie ook. Ze begint met een veroordeling van formaat. De Griekse denker Plato wilde kunstenaars en dichters uit zijn ideale samenleving verbannen. Daar tegenover staat de romantische verheerlijking van de kunst vanaf de achttiende eeuw. Dan is kunst net de drager van een waarheid die de filosofie niet in concepten kan gieten. Moord op de kunst, of verheerlijking van de kunst. In beide gevallen betekent het dat kunst de denkers uitdaagt. In de esthetica werd kunst een voorwerp voor het denken, een 'denkding'. De moord op de kunst is een treffende metafoor voor dat fenomeen. Dit boek traceert de geschiedenis van de kunstfilosofie. Daarmee is het tegelijk een dwarsdoorsnede van de westerse filosofie. Elke filosoof wordt ingeleid met een biografische schets. Daarna volgt telkens een bespreking van zijn theorie van de kunst.