Hoe is het om je sinds 1996 regelmatig terug te trekken in de ‘werkplaats’ in je achtertuin om voor je plezier een verhaaltje te gaan schrijven? Jos Lindeman deed het en dat heeft uiteindelijk en onbedoeld deze bundel met bijna vierhonderd ‘zeer korte verhalen’ opgeleverd. De verhaaltjes gaan over van alles en nog wat. Ze raken grote en kleine thema’s en er is een zekere inhoudelijke ordening te bespeuren: de schooljaren, de vakanties, het gezin, de religie, het werkzame leven, de familie, de buurt/de straat. Menig onderwerp biedt de lezer een moment van herkenning en dat overkomt niet alleen de generatiegenoten van de schrijver. Zijn bijzondere herinneringen, mijmeringen, gedachten, commentaren, overwegingen en observaties laten de lezer even stilstaan bij het alledaagse leven en de eindigheid ervan. Hij schrijft soms ontroerend, maar nooit sentimenteel, soms confronterend, maar nooit kwetsend. Elk zeer korte verhaal is uniek en niet zelden zorgt de slotzin voor een glimlach. Het zeer korte verhaal (afgekort: ZKV) is een genre in de literatuur, bedacht door de schrijver/columnist A.L. Snijders. Een verhaaltje beslaat hoogstens één bladzijde. Tommy Wieringa schreef over het ZKV: ‘Het zeer korte verhaal is de kruimeldief van de literatuur, het zuigt in hoekjes waar de roman niet kan komen.’ Jos Lindeman werd in 1950 geboren in de buurtschap Hasselo, die jaren geleden is opgegaan in zijn huidige woonplaats Hengelo. Hij is getrouwd en heeft een zoon en twee dochters. Als onderwijzer heeft hij acht jaren in het basisonderwijs gewerkt en tot 2015 in verschillende functies in het middelbaar beroepsonderwijs. Sinds 1990 is hij ook werkzaam ‘in de reclame’.