In 2017 ontving Eja Siepman van den Berg de Wilhelminaring, de oeuvreprijs voor Nederlandse beeldhouwers. Wim Pijbes, de voormalig directeur van het Rijksmuseum analyseerde en roemde haar werk. Hij sprak o.m. de volgende woorden uit: “Haar werk is vertegenwoordigd in zowel museale als privécollecties. Op vele plekken in de openbare ruimte zijn haar beelden te bewonderen. Zij is als beeldhouwer verwant aan het gedachtegoed van Charlotte van Pallandt, destijds een van de weinige vrouwen die zich ferm staande hield in een door mannen gedomineerde beeldhouwwereld. In 1978 was ze de eerste winnaar van de Charlotte van Pallandtprijs, een nationale prijs voor jong talent tot 35 jaar. De daaropvolgende decennia is zij haar talent blijven bewijzen. In elke fase van haar leven is haar werk relevant gebleken en van een hoogstaande kwaliteit gebleven. [….] Onverstoord, met een bekwaam vakmanschap is Siepman van den Berg altijd haar eigen koers blijven varen, wars van welke modegril dan ook. Haar toewijding is altijd bij het menselijk lichaam gebleven. Ze kiest steevast voor het lichaam van de jeugd en meestal het vrouwelijke. [….] Haar beelden weerspiegelen het universele en laten wij ons op onze beurt daaraan spiegelen. Aan het ware, het schone en het goede.”