Jaren geleden verlaat Hendrickje Spoor haar Nederlandse echtgenoot. Ze houdt van een ander, met een hartstochtelijke liefde die niet langer te ontkennen of te verhullen valt. Ze weet dat het geen voorbijgaande verliefdheid is, geen sentimentele bevlieging. Na veel omwegen en aarzelingen besluit ze aan haar gevoelens toe te geven, haar koffers te pakken, alles wat vertrouwd is achter te laten en op de trein te stappen. Op weg naar haar grote liefde. Geen man, geen vrouw, maar een land, een cultuur, een geschiedenis, een manier van leven. La France. Met als kloppend hart: Parijs. Maar hoe is het als je droom werkelijkheid wordt? Hoe ziet het echte leven in Frankrijk eruit? Kleine en grote problemen uit het verleden los je met een vertrek uit Nederland niet op. En natuurlijk zijn er nieuwe vergissingen en verkeerd ingeslagen paden. Haar gokverslaafde vriend Armand bijvoorbeeld, die vanuit het vervallen familiekasteel een wijnhandel drijft en al eeuwen bezig is te scheiden van zijn vrouw. Of de boze buurman, die op een nacht opduikt in vrouwenkleren en er heel andere ideeën over privacy op na blijkt te houden dan zij. Met een aanstekelijke pen en rake, geestige observaties neemt Spoor de comédie humaine op die het leven in Frankrijk is. Van de sport van het parkeren tot de kunst van het flaneren, van de regels voor vriendschap tot de voetangels van de taal, van de dwingende culinaire voorschriften (nóoit koffie om elf uur 's ochtends!) tot de valkuilen van de erotiek. Daarbij gaat ze met grote openhartigheid in op het avontuur van haar eigen nieuwe bestaan. Hoe geef je zin aan het leven als artiste en France?