De Nederlandse banken klonteren samen tot steeds grotere onbeheersbare molochen. Zelfs na de kredietcrisis blijven de grootbanken hun klanten vooral zien als een bron van zelfverrijking. Het kan ook anders. De familie Stroeve houdt het al 200 jaar klein. Jan Stroeve Barendzoon begon in 1818 in Amsterdam als commissionair in effecten. Ooit telde de Amsterdamse beurs honderden van zulke bedrijven. Die zijn allemaal verdwenen. Maar Stroeve & Lemberger, zoals de firma nu heet, floreert nog steeds. In Het geheim van Stroeve beschrijft journalist Joost Ramaer hoe dat kon gebeuren. De Stroeves zijn klein gebleven om hun klanten een goede en persoonlijke service te kunnen bieden. Hoe goed en hoe persoonlijk, bleek tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen bijna alle beursbedrijven zonder scrupules meededen aan de plundering van de Nederlandse joden. Het geheim van Stroeve onthult het succes van een kleine dwarsligger in de haute finance, en plaatst die in de context van de ontwikkelingen op de beurs en in de maatschappij. Joost Ramaer (1958) is freelance journalist, onder meer voor De Groene Amsterdammer en Follow the Money. Zijn eerste boek, De Geldpers. De teloorgang van het mediaconcern pcm (2009), geldt als hét Nederlandse standaardwerk over de kwalijke kanten van ‘sprinkhaan’-investeerders, officieel bekend als private equity.