Als de zeventienjarige Jolien eind 2012 op schoolreis in Oostenrijk om onduidelijke redenen een dodelijke val maakt, stort de wereld van haar ouders Noor en Thomas in. De rouwverwerking drijft hen als koppel ver uit elkaar en ze worden gedwongen oude trauma’s onder ogen te zien. Rouw kan ook rauw zijn en onverzoenlijk. De lezer leert Jolien kennen via haar dagboek. Een onverwachte brief doet alles kantelen. Met onder meer de hulp van een therapeut(e) gaan Noor en Thomas de confrontatie aan met hun demonen. Ze komen tot de ontdekking dat er in het omarmen van hun rouw een groot potentieel vermogen huist tot transformatie: het Lazaruseffect. Johan Maes (1954) werkt al vijfentwintig jaar als psychotherapeut, rouwtherapeut, in een eigen praktijk. Hij richtte het postgraduaat Rouw- en Verliesconsulent op aan de Arteveldehogeschool in Gent en is als docent verbonden aan de opleiding. Hij heeft meerdere non-fictieboeken over rouw gepubliceerd.