Yosé Höhne Sparborth (1946) is de dochter van een Nederlandse moeder en een Duitse vader. Haar moeder verhuisde in 1953 met haar vier kinderen van Wittstock (DDR) naar Waalwijk. Haar vader bleef achter in Duitsland. Hem zou zij lang niet meer zien. In Nederland had haar moeder, onderwijzeres, grote moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Bovendien hadden de kinderen, zo kort na de oorlog, veel last van hun Duitse achternaam. Yosé keerde zich daardoor erg in zichzelf en zou later vele jaren nodig hebben om zich uit deze huls te bevrijden. Na haar middelbare school werkte zij in de gezinszorg. In 1965 trad zij in bij de Arme Zusters van het Goddelijk Kind. Zij had moeite met de traditionele kloosterlijke discipline en begroette de vernieuwingen die het Tweede Vaticaans Concilie in het kloosterleven bracht. Van 1978 tot 1994 was zij lid van de spraakmakende Dominicaanse communiteit Giordano Bruno in Utrecht. Van daaruit was zij actief in de Basisbeweging van Kritische Groepen en Gemeentes en de Acht Mei Beweging, in contacten met de christelijke vredesbeweging in de DDR en de dialoog christendom-marxisme, zij was redacteur van het weekblad De Bazuin en studeerde theologie aan de Agogisch-Theologische Opleiding van de Sociale Academie De Horst. Na een ongelukkige val raakte zij arbeidsongeschikt en moest met tegenzin Giordano Bruno verlaten. Na een gedeeltelijk herstel verbleef zij twaalf jaar meestentijds op Aruba, in El Salvador en Nicaragua, later ook in Colombia en Chili. Daar ontwikkelde zij met veel succes weerbaarheidscursussen voor vrouwen. Tussendoor was zij verschillende malen in Irak. Vanaf 2014 verbleef zij opnieuw regelmatig in Irak om de vredescontacten die zij daar had opgebouwd te onderhouden. Daarnaast was zij sinds 2011 actief in de Utrechtse parochie Sint Antonius in de wijk Lombok. Na de fusie van de Utrechtse stadsparochies groeide rond de Antoniuskerk het Stadsklooster Antonius (http://www.stadskloosterutrecht.nl/), waaraan zij onder meer als voorgangster meewerkt.