Eerste monografie in het Nederlands over het oeuvre van Jean-Philippe Rameau. In de eerste helft van de 18de eeuw stond Jean-Philippe Rameau als componist in Frankrijk op eenzame hoogte, zeker wat het genre van het muziektheater betreft. Terecht kan zijn werk tot de hoogtepunten van de Franse laatbarok gerekend worden. Zoals Haendel voor de Italiaanse opera en het Engelse oratorium een betekenisvolle rol gespeeld heeft en Bach voor de Duitse cantate en de passie, zo is Rameau als hun tijdgenoot voor het Franse muziektheater een centrale figuur. Muziekgenres als de tragédie lyrique, de opéra-ballet, de comédie lyrique, de acte de ballet en de pastorale héroïque verrijkte hij met beklijvende meesterwerken. Daarnaast leverde hij een waardevolle bijdrage tot de kamermuziek, het repertoire voor klavecimbel, de ontwikkeling van de Franse cantate en het psalmmotet. Al even intrigerend als zijn compositorisch oeuvre is ook Rameaus levensloop: met zijn standpunten over de muziektheorie ontketende hij controverse zowel rond zijn persoon als rond zijn werk. Hij werd het mikpunt van spot voor de filosofen van de Encyclopédie, met Jean-Jaques Rousseau als zijn vurigste tegenstander, maar werd evenzeer bekritiseerd door de 'nieuwlichters' die de Italiaanse muziek propageerden. Met 'Jean-Philippe Rameau, 1683-1764. Een kennismaking' schreef Ignace Bossuyt de eerste monografie in het Nederlands over Rameau als componist. De auteur situeert Rameaus oeuvre binnen de context van zijn tijd en bespreekt op een toegankelijke manier representatieve werken uit alle muziekgenres waarin hij actief was. Met deze kennismaking plaatst Bossuyt het fascinerende, maar nog te weinig bekende oeuvre van deze Franse barokcomponist in de kijker en gidst hij de luisteraar vakkundig door het muzikale landschap van het laatbarokke Frankrijk.