De moderne mens heeft moeite betekenisvolle relaties met zichzelf en anderen aan te gaan. Dat is een van de kernproblemen van de moderne tijd. De moderne levenskunst dankt haar bestaan aan deze situatie. Met 'Levenskunst. Bevriend raken met jezelf en de ander' keert de levenskunst weer terug naar haar oorsprong bij de klassieke filosofen. Welke omgang met het zelf en de ander stimuleert de levenskunst? Wat is het zelf? Wat is vriendschap? Deze vragen worden beantwoord aan de hand van Socrates, Aristoteles, de Romeinse Stoa, Augustinus en De Montaigne, die na de Middeleeuwen zorgt voor een wederopleving van de klassieke levenskunst. De klassieke opvattingen over aloude onderwerpen als de rol van het lot, het korte leven en de dood, liefde en vriendschap kunnen ons inspireren om voor onze eigen tijd een filosofie van de levenskunst te ontwikkelen. Het slotdeel gaat over levenskunstethiek en een herwaardering voor het centrale thema van dit boek: vriendschap. Dit is het tweede boek van een trilogie over levenskunst. Het eerste boek 'Mensbeelden en levenskunst. De mens en de kunst het eigen leven vorm te geven' (2005) bespreekt zeven moderne filosofen, zoals Kierkegaard, Nietzsche, Foucault en Nussbaum. In het derde boek 'Moderne levenskunsten. De mens en de kunst van het leven' (2018)komen tien levenskunstoefeningen aan de orde die verbonden zijn met actuele levensvragen, zoals de omgang met onrust, haast, voortdurende veranderingen, keuzes en de eindigheid van het leven.