In 1986 verblijft Elly Stolwijk als vogelwacht twee maanden op een onbewoond eilandje in de Waddenzee. Daar, midden in de wildernis, besluit ze toelatingsexamen te doen voor de Gerrit Rietveld Academie. In 1993 studeert zij af aan de afdeling Autonoom. In haar werk zoekt ze in tekeningen, installaties en gedichten naar de verbinding tussen de woorden en de beelden. Zo ook in haar dichtbundel liefde de vluchtige holte : het (vierde) deel 'daidalos' is geïllustreerd met 9 tekeningen. Gedichten van Elly Stolwijk zijn opgenomen in o.a. De Gids, Het Liegend Konijn, Meander. En in bloemlezingen, o.a. de twee bundels van De Nieuwe Wilden in de Poëzie, de gelegenheidsbundel van de Nacht van de Poëzie 1989. Zowel bij de vierde als bij de tiende editie van de Turing Gedichtenwedstrijd bereikten twee gedichten de top 100. Bij de vierde editie (februari 2013) won ze de tweede prijs. Ook is ze op het podium te zien, alleen (zoals bijv. in 2019 bij Dichters in de Prinsentuin te Groningen) of in samenwerking met musici. Met beeldend werk neemt ze deel aan tentoonstellingen. In eigen beheer verschenen in beperkte oplagen 'Small walks 1 - 49' (foto's en teksten) en '42 sonnetten van wanhoop' (tekeningen en tekstcollages) en in mei 2020 'Berlijn 1943' (schilderijen en gedichten), zie www.ellystolwijk.nl. liefde de vluchtige holte is haar poëziedebuut.