Auke Hulst schreef met Motel songs een indringend en muzikaal reisboek over de kracht van kunst en de schaduw van de dood. ‘Time held me green and dying / though I sang in my chains like the sea.’ – Dylan Thomas Medio 2016 reed Auke Hulst van de Amerikaanse Oostkust naar de Westkust, dwars door het achterland van Trump, op zoek naar sporen van literaire en muzikale helden, met een auto vol muziekinstrumenten en opnameapparatuur. Motel Songs brengt hem van F. Scott Fitzgeralds graf in Rockville, Maryland naar diens geboortehuis in St. Paul, Minnesota, naar Memphis, Tennessee, waar Jeff Buckley in een shotgun shack woonde en in de Wolf River verdronk; naar Ketchum, Idaho, waar Ernest Hemingway zich door het hoofd schoot, en naar Seattle, waar Kurt Cobain hetzelfde deed. Daarnaast bevat het boek verhalen over Philip K. Dick en Prince en essays over zelfmoord, opgroeien met Amerikaanse soft power en urban exploration. Motel songs gaat vergezeld van het gelijknamige album, dat Hulst onderweg schreef en opnam in motel- en hotelkamers. De pers over Auke Hulst: Over En ik herinner me Titus Broederband: **** ‘In verbluffende stijl geschreven verhaal over de gevaarlijke reis van twee broers in een mythische wereld. Auke Hulst weet een diepere laag aan te boren die misschien nog wel boeiender is dan het magistraal beschreven verhaal op zich.’ – de Volkskrant **** ‘Een geslaagde mix van genres: psychologische roman, road novel en apocalyptische sci-fi. Hulst creëert een eigen mythische wereld, met een vreemde, eigen taal. Het lef om zo ver van de Nederlandse literaire traditie af te dwalen verdient lof. En de naargeestige eindtijdsfeer met surrealistische tinten, gevangen in poëtische taal, blijft lang hangen.’ – NRC Handelsblad ‘Auke Hulst is een begenadigd fantast, die zijn wondere wereld optrekt uit louter taal – mooie en beeldrijke taal.’ – Trouw Over Buitenwereld, binnenzee: ‘Een meeslepend verslag van de wording van zijn schrijverschap.’ – NRC Handelsblad