Nachtadem is het tiende en laatste deel van Bernhard Hennens Drakenelfen-epos. De reeks is, na De Elfen en Elfenridders, de derde grote cyclus over de verborgen geschiedenis van zijn elfenvolk, dat veel weg heeft van Tolkiens mysterieuze volk uit The Lord of the Rings (In de ban van de ring). Zeven jaar zijn voorbijgegaan sinds de slag om Asugar en nog altijd woedt de strijd tussen mensen en alfenkinderen om de verboden wereld Nangog. Maar langzaam krijgen de Onsterfelijken en hun legers de overhand. Hoe bloedig hun nederlagen ook zijn, steeds weer slagen ze erin nieuwe legers op de been te brengen. Voor de alfenkinderen begint de hoop op een overwinning te tanen. Aaron en Volodi zijn maar ternauwernood ontsnapt aan de moordaanslagen die ze op de Onsterfelijken plegen in de vertwijfelde hoop zo het moreel van de mensen te ondermijnen. Dan laten de hemelslangen een wapen bouwen zoals men op de drie werelden nog nooit heeft gezien. In een laatste vertwijfelde poging tot een veldslag moet dat de kansen keren. Maar de devanthars, de goden van de mensen, zijn vastbesloten de overwinning niet meer voor hun neus te laten wegkapen. In de hemel boven de Gouden Stad botsen de vijandelijke legers op elkaar en er ontbrandt een strijd die een hele wereld in brand dreigt te zetten.