Noor werd geboren op 4 mei 2006 als derde dochtertje in het gezin van Stefaan en Heidi. Tijdens de bevalling kwam ze in een storm van verwikkelingen terecht. Uiteindelijk kon ze slechts acht dagen haar leven delen. In die korte tijd liet ze een onuitwisbare indruk na en veranderde het leven van het gezin voorgoed. Als eerbetoon aan Noor en als oproep om ook aan deze vorm van verdriet de nodige erkenning te geven, schreef haar papa dit boek. Hij vertelt aan zijn overleden baby het verhaal van hun samenzijn en afscheid. Je leest er het leven van Noor in, het overleven tussen hoop en wanhoop en het zoekende en tastende rouwen en verder gaan in het leven, waarin Noor van betekenis blijft. Stefaan Borremans is sinds 1998 gehuwd met Heidi Struye en papa van Siel (2000), Lara (2003), Noor (2006,+) en Nina (2008). Hij is leraar godsdienst in de vzw Sint-Maartensscholen Campus Immaculata in Ieper. “Door anderen een inkijk te geven in hun beleving, helpen Stefaan en Heidi hen om verdriet toe te laten en bespreekbaar te maken. En dat is heel belangrijk. Het geeft leven aan Noor.” Manu Keirse em. hoogleraar rouw en verlies (KU Leuven)