In haar verhalen volgt Kristien De Wolf (1969) het vruchteloze streven van de mens naar geluk dat hij buiten zichzelf hoopt aan te treffen. Het zou zo gemakkelijk kunnen zijn, maar blijkt dat in de praktijk toch niet. Met veel ironie ontleedt De Wolf hoe haar personages verstrikt raken in hun eigen beperkende overtuigingen. Ze zoeken wanhopig naar geluk, onophoudelijk en vrijwel blind. Maar wat is geluk? Ze verwachten het te vinden in hun werk, hun lichaam, de liefde, geld, de natuur, God. Als het geluk zich dan eindelijk aandient, bescheiden en kortstondig, missen ze het moment jammerlijk en laten het voorbij gaan. Toch gloort er ook hoop in Rotgeluk. Het laat ons glimlachen en werpt tegelijk een niets verhullend licht op de wereld die we rondom ons hebben opgetrokken. De hel zijn niet de anderen. De hel ben je gewoonlijk zelf. Kristien De Wolf is life coach. Sinds 2014 schrijft ze een veel gelezen blog. Ze publiceerde eerder enkele verhalen in Extaze. Rotgeluk is haar eerste verhalenbundel. Deze titel was tevens de benaming van het eerste verhaal dat Kristien in Extaze publiceerde. Het was meteen een schot in de roos. In luttele alinea's bracht zij de lezers binnen in een kantoorgebouw en maakte ze hen bekend met de groepsdynamiek van de werknemers van het bedrijf. Het verhaal gaat op de eerste plaats over overleven op de werkvloer, maar er is meer, het stelt ook vragen over de zin van dat werk. 'Als bij toverslag keerden de normale geluiden terug. Iedereen die niet zijn bureau leegmaakte, schoot als een raket aan het werk, alsof daarin nog steeds de redding lag en de zin van alles.' De Extazereeks, een gezamenlijk initiatief van het literair tijdschrift Extaze en Uitgeverij In de Knipscheer, biedt schrijvers die eerder in Extaze hebben gepubliceerd de mogelijkheid hun werk in een zelfstandige uitgave te presenteren. De vormgeving van omslag en binnenwerk is van Els Kort.