Als Simon Tahamata geen profvoetballer was geworden, had hij misschien meegedaan aan de Molukse gijzelingsacties in de jaren '70. 'Ik had één van hen kunnen zijn'. In plaats daarvan werd hij voetballer! Hij debuteerde als 20-jarige in het eerste van Ajax. Daarna speelde hij bij Standard Luik, Feyenoord, Beerschot en Germinal Ekeren. Met onnavolgbare passeerbewegingen en watervlugge versnellingen draaide hij tegenstanders dol. Het publiek sloot de kleine dribbelaar in de armen en scandeerde hartstochtelijk zijn naam: 'Simon, Simon!'. Zo frivool en explosief als Tahamata in het veld was, zo rustig en bescheiden is hij daarbuiten. Met zijn brede glimlach en ingetogen karakter doorliep hij de harde leerschool, waarin het 'boertje van buiten' de 'treinkaper op het veld' werd. Zijn carrière kende veel sportieve hoogtepunten, maar Tahamata werd ook slachtoffer van racisme, politiek en commercie. Hij ontsnapte aan de SLM-ramp en leerde de schaduwzijde van het succes kennen, met als dieptepunt het omkoopschandaal bij Standard Luik. Dit boek vertelt het verhaal van een kleine voetballer met een groot ideaal en Molukse trots. Van een trainer die de jeugd naast techniek ook normen en waarden aanleert. 'Misschien heb ik niet alles uit mijn carrière gehaald. Maar ik besef dat ik tevreden moet zijn met wat ik heb.' Tonny van der Mee (21 april 1974) is journalist en historicus van Molukse afkomst. Hij begon als verslaggever bij het Rotterdams Dagblad en werkt sinds 2005 bij het AD. Hij publiceerde boeken over onder meer de Molukse geschiedenis. Hij schreef eerder een boek over Molukse voetballers in het Nederlands Elftal.