Eén op de tien zwangerschappen eindigt in een miskraam. Voor stellen die dit meemaken is het verdrietig, het einde van een liefdevolle wens. Veel vrouwen praten er niet over. 'Ik heb mijn verhaal opgeschreven. Voor mijzelf, voor lotgenoten, voor iedereen die wil lezen wat er met je gebeurt als je kindje is overleden. Hoe je eigen lichaam je grootste vijand wordt. Welke beslissingen je moet nemen. Om uit te leggen dat je het gemis, ondanks dat je al een gezond kind hebt, als een blijvend bloedende wond in je hart meedraagt.' 'Ik ben bijna negen weken bezig geweest met het lichamelijk afhandelen van mijn laatste miskraam. Nu kan ik ineens weer Clomid slikken voor een volgende ronde. En maar proberen. Alsof ik een taart aan het bakken ben. Zo, de vorige is mislukt, nu gewoon weer een nieuwe in de oven zetten.' Te mooi voor deze wereld is het ontroerende debuut van Annika Evertse-Sørensen (1979)