Henk van Wissing wist al in zijn vroege jeugd dat hij priester wilde worden. Hij volgde dan ook het juvenaat op de kloosterschool van de sacramentijnen te Brakkenstein, maar het missieavontuur trok hem meer dan het klooster. In 1932 meldde hij zich aan bij de missiecongregatie Societas Verbi Divini (Gezelschap van het Goddelijk Woord). Met zijn vurige wens missionaris te willen worden maakte hij zich los van zijn sociale achtergrond. Na vijf jaar vervolgstudie benoemde de congregatie hem voor Timor. Enthousiast en gedreven werkte hij jarenlang tussen Timorezen en Papoea’s. Na zijn arrestatie in 1957 op verdenking van betrokkenheid bij het leveren van wapens aan de rebellenbeweging Permesta en vrijspraak hielden de geruchten over zijn vermeende betrokkenheid aan. Was hij dan toch schuldig? In De tovenaar van Timor geeft literatuurhistoricus Pieter van Wissing een indringend beeld van een missionarisleven en de missie in een veranderende wereld. 'Zijn kijk op alles is concreter, eerlijker, interessanter dan die van vele andere missionarissen' – Provinciaal Ad de Groot. 'Uw geestelijke zoon is in ieder geval een ronde eerlijke kerel, die aller hart heeft gewonnen, behalve misschien van eenige pastoors' – Henri de Greeve (redacteur Lichtflitsen).