Yn it Swetshok fan rasferteller Gjalt de Groot stiet wat reid tsjin de kanten. Oan de wanden hingje in pear ielfûken, posters fan skûtsjes, in âlde skoalplaat mei fisken en wat âld ark. In pear polsen en in âlde snoekangel hingje oan de souder. Yn de hoeke lizze wat einekuorren. Op in planke steane in pear flessen drank en wat attributen mei in eigen ferhaal. En in wekker dy’t altyd stilstiet, omdat men de tiid hjir oan jinsels hat.
Dit is it plak dêr’t samar smoute ferhalen opkomme kinne. In part fan dy ferhalen is bondele yn dit boek.

Gjalt de Groot (1945) wurke as foarljochter en bargeboer. Hy wie ek bestjoerlik aktyf, ûnder oaren as foarsitter fan de BFVW. Sûnt er net mear buorket is er poldermûnder en greidefûgelbeskermer, en hâldt er him dwaande mei skriuwen, fiskjen, ielrikjen en einekoerflechtsjen. Yn 2009 publisearre er De jonge aaisiker fan Luctor et Emergo.