De vliegramp op Tenerife, 27 maart 1977, ontstond doordat een opstijgende (180 w) Boeing-747 van de KLM op de startbaan frontaal in botsing kwam met een 747 van Pan American World Airways, op een deel van de startbaan waar zij niet mochten zijn. Het Pan Am-vliegtuig negeerde in de mist een geïnstrueerde afslag en taxiede verder, het KLM-vliegtuig had geen toestemming om op te stijgen. Met 583 doden en 61 gewonden was en is het de zwaarste vliegramp in de geschiedenis. Negentien maanden later rapporteerden de Spaanse onderzoekers dat alleen de KLM-gezagvoerder oorzaak was. De aandelen van de Pan Am-captain en de Spaanse luchtverkeersleider werden niet genoemd, waardoor de oorzaak alleen bij de KLM-gezagvoerder werd gesuggereerd. Dat was een aantijging, een valse beschuldiging die op tv nog altijd zo wordt uitgezonden. Voor de auteur, journalist en in 1977 na de vliegramp op Tenerife, was het aanleiding vliegramp en afwikkeling minutieus te beschrijven om de aantijging te weerleggen. Daarbij bleek ook, dat Spanje de vliegramp heeft aangegrepen voor een politieke ruil en door de Verenigde Staten werd voorgedragen voor lidmaatschap van de NAVO.