Verpleegkundigen in de geestelijke gezondheidszorg brengen, meestal meer tijd door met de patiënten dan alle andere beroepsgroepen. Hoe ze met de patiënten omgaan is dan ook van cruciale betekenis voor hun functie. Daarom stelde Hildegard Peplau (1909-1999 ), terecht de ‘moeder van de psychiatrische verpleegkunde’ genoemd, voorop dat het interactioneel proces tussen verpleegkundige en patiënt de kern uitmaakt van professionele verpleegkunde in de ggz, en wijdde ze haar leven aan het uitwerken en onderwijzen van theorie en methodieken om dat in praktijk te brengen. Alle interacties, stelt H. Peplau, kunnen voor de patiënt een therapeutisch effect hebben maar hem ook in zijn ziekte terugdringen. De inzichten van Peplau zijn nog verbazend actueel en sluiten merkwaardig goed aan bij nieuwe ontwikkelingen zoals de herstelbeweging. Ze vormen daarom een deugdelijke basis voor de verpleegkunde in de ggz van vandaag. Dit boek brengt een synthese van de belangrijkste inzichten van H. Peplau en de daaruit afgeleide werkwijzen worden uiteengezet en rijkelijk geïllustreerd met case materiaal ontleend aan actuele toepassingen ervan. Het kan ervaren verpleegkundigen helpen hun werk te verdiepen en vormt tegelijkertijd een goede introductie in wat professionele verpleegkunde in de ggz kan zijn. Thomas raemdonck is psychiatrisch verpleegkundige en verpleegkundig specialist in de Kliniek Sint-Jozef Pittem, Centrum voor psychiatrie en psychotherapie. Tevens is hij als vrijwillige medewerker verbonden aan het UCVV Gent en actief betrokken bij de Peplau module daar. Eddy Deproost werkt als directeur patiëntenzorg in de Kliniek Sint-Jozef Pittem, Centrum voor psychiatrie en psychotherapie. Hij was voorzitter van de Vlaamse Peplau-werkgroep en medebegeleider van de Peplau-seminaries in het Universitair Centrum voor Verpleegkunde en Vroedkunde UGent. Hij is er ook gastprofessor GGZ-verpleegkunde. Mieke Grypdonck is verpleegkundige en doctor in de verplegingswetenschap. Ze is emeritus buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit Gent. Eerder was ze als hoogleraar verbonden aan de Universiteit Utrecht en de Universiteit Leuven.