Het is 1941. Eerdere dagboeken zijn door mijn vader geschreven in 1934 en de jaren 1935-1940, maar inmiddels is die oorlog dan toch echt uitgebroken en zachtjes op de achtergrond van dit dagboek uit 1941 speelt de sfeer van de Tweede Wereldoorlog op dorpsniveau …. Hoewel mijn vader – bakkerszoon - er door eerdere ervaringen van overtuigd geraakt is, dat er voor hem geen goede partner beschikbaar is - want zijn eisen zijn hoog - komt hij dan toch mijn moeder tegen, die hij al wel kent als logee in zijn dorp Ameide aan de Lek. Het zijn prachtige beschrijvingen van de banketbakkerij, het rivierlandschap, vogels, boomgaarden, ooievaars op het kerkdak, en Dik Trom achtige gebeurtenissen. En dan wordt in hem de liefde voor mijn moeder wakker. Hij beschrijft de toenaderingspogingen, de teleurstellingen, de misverstanden en zijn immense vreugde. Hij schrijft brieven en zij schrijft brieven terug. Er gaat een wereld voor me open, als dochter. Mijn vader was geen prater, en mijn moeders familie had geheimen. Zo leer ik de familie van mijn moeder kennen. En zo leer ik mijn vader kennen. Dit deel is bewerkt door Henks dochter, Corine van Delsen (1948)