Het bekende verhaal van de verloren zoon is bijna tweeduizend jaar oud. Jezus vertelt een verhaal van twee zonen. Een van hen eist zijn erfenis op en verlaat zijn ouderlijk huis voor een leven in wilde vrijheid. Wanneer hij eindigt in armoede en eenzaamheid, verlangt hij naar huis en bij terugkeer ontvangt zijn vader hem met open armen. De andere zoon ziet met onvrede aan hoe zijn broer wordt onthaald. Beiden verlangen naar de verbondenheid van thuis en aandacht van hun vader. De afgelopen eeuw hebben we een grote welvaartstijging meegemaakt en een ongekende technologische ontwikkeling. Het gaat ogenschijnlijk beter dan ooit. Maar tegelijk groeit een gevoel van eenzaamheid en ontworteling. Veel Nederlanders maken zich zorgen, over de groeiende ongelijkheid, het klimaat, het landsbestuur, de prestatiemaatschappij en de veelheid aan culturele veranderingen. Ze zijn somber over de toekomst. Wat betekent het verhaal van de verloren zonen eigenlijk in deze tijd? Hoe kunnen we een gemeenschappelijk thuis vormen waarin mensen elkaar in alle verscheidenheid kennen en vasthouden? In De verloren zoon zoekt Gert-Jan Segers naar antwoorden en schetst hij een samenleving mét aandacht voor elkaar. Gert-Jan Segers (1969) is politicus. Hij studeerde in Leiden en in Washington. Tussen 2000 en 2007 werkte hij in Caïro. Na enkele jaren als directeur van het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie, trad hij toe tot de Tweede Kamer. Sinds 2015 is hij fractievoorzitter.