De nogal aparte Chris Allys groeit op met zijn bourgeois ‘maman’, die na de dood van haar man haar zoon met een autismespectrumstoornis volledig domineert. Zelf probeert Chris haar dominantie onbewust te doorbreken door te gaan studeren en tegen haar wil in ook nog les te gaan geven.  Toch blijft de fundamentele eenzaamheid altijd aanwezig. Onderscheid tussen realiteit en fantasiewereld is voor hem erg wazig. In zijn tragisch bestaan heeft hij alleen zijn vlinderverzameling om rust te vinden en voor intimiteit is er enkel de ingebeelde intimiteit met twee van zijn leerlingen.