Het boek laat zien hoe mantelzorgers en zorgverleners, vrienden of familieleden van iemand met dementie meer verlichting, zingeving en verbinding in hun (zorg)relatie kunnen ervaren – door het toepassen van Geweldloze Communicatie. Er bestaat een manier om een bevredigende en diep verbindende (zorg)relatie tussen twee mensen te bereiken, zelfs als een van hen aan dementie lijdt. Deze manier van handelen ontkent moeilijke emoties of dagelijkse uitdagingen niet, maar gebruikt ze om een solide basis voor verbinding op te bouwen. Waarschijnlijk zal je niet in staat zijn om het verloop van iemands ziekte te beïnvloeden, maar je kunt wel met Geweldloze Communicatie een evenwichtige relatie opbouwen die je leven zal verrijken tijdens jullie gezamenlijke tijd. Op deze manier creëer je een dementierelatie: een relatie die meer met leven en groei te maken heeft dan met afnemende capaciteiten of cognitieve tekorten. In deze relatie wordt rekening gehouden met de behoeften van alle betrokkenen – die van de zorgontvanger en van de mantelzorger en andere zorgverleners – die even belangrijk zijn. “Als het bezig zijn stopt en de kennis verdwijnt, blijft het wezenlijke. Zolang het wezenlijke er is, kunnen we contact maken. Het contact van ‘wezen’ tot ‘wezen’ verbindt ons allemaal en is altijd present, altijd beschikbaar ….. Het wezen van mijn moeder bleef aanwezig, zelfs toen de verstandelijke koers zich vervluchtigde, was ze nog steeds in staat om te zien, te horen en vooral te voelen.”