In juni 1943 verscheen in Lugano een door Montale zogenoemde plaquette van vijftien gedichten, Finisterre. Deze gedichten, alle geschreven in de jaren 1940-1942, waren door zijn vriend Gianfranco Contini naar Zwitserland gesmokkeld. Ze zouden immers nooit door de Italiaanse censuur zijn gekomen, al was het maar vanwege het motto bij het eerste gedicht, 'De storm', een citaat van de zestiende-eeuwse Franse dichter Agrippa d'Aubigné dat de blinde wreedheid en bloeddorst van prinsen aan de kaak stelt. Finisterre zou later een sleutelbundel blijken te zijn in het oeuvre van de Nobelprijswinnaar. Deze integrale, tweetalige uitgave is vertaald en van aantekeningen voorzien door Liesje Schreuders. Cees Nooteboom schreef er een voorwoord bij. Eugenio Montale (1896-1981) wordt gerekend tot de belangrijkste dichters van de twintigste eeuw. In 1975 ontving hij de Nobelprijs voor literatuur.