‘Christiaan Hesen (1853–1947) leefde als kluizenaar aan de oostrand van de Peel. De lokale bevolking van het peeldorpje America noemde hem Rowwen Hèze. Rowwen is het dialect voor ruwe en Hèze duidt op zijn achternaam. In 1985 nam ik als bassist samen met de andere muzikanten het initiatief een band op te richten die zich vernoemde naar deze als onguur bekendstaande zonderling. Toen ik mijn vader op de hoogte bracht over onze gekozen bandnaam vertelde hij uiterst verbaasd dat hij Rowwen Hèze als kind had ontmoet. Dat is nogal opmerkelijk want buiten het feit dat ik, noch mijn vader ooit in het dorp America woonde, moet deze ontmoeting mijn vader dermate geraakt hebben dat hij zich die herinnerde. Dit zette me in 2011, twintig jaar na hetoverlijden van mijn vader, aan om op zoek te gaan naar de reden waarom hij 60 jaar na dato zo onder de indruk was van die ontmoeting. En toen ik op zolder een Maria-icoon vond waarop elf ‘geleidingen’ staan, kreeg ik het leven van Rowwen Hèze aangereikt en kon ik beginnen schrijven.Icoon, het geromantiseerde levensverhaal van Rowwen(Christiaan) Hèze, geeft een kijkje in de geschiedenis en ontwikkeling van Noord-Limburg in de periode 1865–1929. Een verhaal hoe Rowwen Hèze zijn bijzondere gaven inzet en deelt met de samenleving die hem desondanks naar derand van de maatschappij manoeuvreert. Icoon gaat over volharding en doorzettingsvermogen, karaktereigenschappen die de Noord- Limburgers van nu nog steeds kenschetsen.’ - Jan Philipsen -