De mensheid heeft inmiddels zoveel impact op de aarde dat ze zichzelf in gevaar brengt. Tegelijkertijd beschikken mensen over meer middelen dan ooit om hun leven zo in te richten als ze willen. Daarom is de aloude filosofische vraag ‘Hoe te leven?’ relevanter dan ooit. En voedsel, zo betoogt Carolyn Steel in dit essay, wijst ons de weg. Steel, auteur van de bestsellers De hongerige stad (2008) en Sitopia (2020), benadrukt dat we in een wereld leven die wordt gedomineerd door voedsel, of we dat nu beseffen of niet. Steel noemt die door voedsel bepaalde wereld een sitopie, van het Griekse sitos, ‘voedsel’, en topos, ‘plaats’. Omdat we in het industriële noorden niet langer de waarde van voedsel in lijken te zien, vormt deze sitopie een bedreiging van onze toekomst. Klimaatverandering, massaal uitsterven, bodemerosie, aan voedsel gerelateerde aandoeningen en door zoönose veroorzaakte pandemieën zijn slechts enkele gevolgen van de manier waarop we vandaag de dag eten. Maar tegelijkertijd biedt voedsel een uitweg uit al die ellende. In dit essay, dat Steel schreef naar aanleiding van haar tijd als gastonderzoeker aan Aeres Hogeschool Almere, laat ze zien hoe we kunnen leren van de wereldgeschiedenis en meer specifiek de stedelijke ontwikkeling van Almere. Daardoor worden we niet alleen gelukkiger, maar ook gezonder. En we hebben er minder impact door op de wereld om ons heen .