De auteur staat regelmatig even stil bij de doodgewone dingen in het leven. Het is die ene glimlach, dat enkele bloempje dat bloeit; je hoeft het alleen maar te zien. 'Wat je ziet, schrijf je gewoon op,' zegt de auteur. Als hij schrijft, voelt hij zich als een vis in het water. De columns zijn geregeld getekend door de levenservaring van de auteur. Werkloos, depressief, een hersenbloeding. Wat doet dat allemaal met je? Dat raakt niet alleen jezelf maar vooral ook degenen die je lief zijn. Maar hij schrijft ook over feestelijke aangelegenheden en heel wat andere luchtige onderwerpen. Ook momenten van bezinning op dingen die er in het leven echt toe doen. Heel makkelijk leesbare stukjes, voor iedereen herkenbaar. Het is juist de afwisseling in deze thema's die de kracht vormt van deze bundel. Meestal serieus en toch altijd weer met een vleugje humor. 'Zonder humor ga ik eerder dood dan mijn planning is,' zo schrijft de auteur zelf.